مضرات لبنیات!

در دنیای امروز ما شیر به ماده‌ای افسانه‌ای با ویژگی‌های معجزه‌گر تبدیل شده است. در همه رسانه‌ها از آن به عنوان ماده‌ای فوق‌العاده و نه ماده‌ای هم سطح و هم ردیف دیگر مواد غذایی یاد می‌شود. کار تبلیغات صنعت لبنیات به جایی کشیده که در مدارس برنامه‌هایی برای ترویج مصرف شیر برپا می‌کنند و گاه شیر را هم تراز آب! قرار داده آن را لازمه زندگی می‌دانند.
کمیسیون بازرگانی دولت فدرال امریکا در ۱۹۷۴ شکایتی علیه هیئت مدیره تولیدکنندگان شیر کالیفرنیا و آژانس تبلیغاتی آن‌ها منتشر کرد. در این شکایت ذکر شده بود که شعار «همه به شیر نیاز دارند» بیانگر حقیقت نیست و تبلیغی گمراه کننده و فریبنده محسوب می‌شود. این کمیسیون گفت آن‌ها با بهره‌گیری از چهره‌های مشهور و محبوب مردم، تصویری نادرست و غیرواقعی از ارزش حقیقی شیر ارائه داده‌اند. به سرعت فروشگاه‌های لبنی تابلو‌های خود را چنین تغییر دادند: «در شیر برای هر فرد چیزی یافت می‌شود» البته این عبارت از نظر فنی صحیح است اما باید از خود بپرسیم: «آیا من واقعاً آن چیز را می‌خواهم؟»

یقیناً شیر غذایی کامل است، اما نه برای انسان، بلکه برای گوساله و بچه‌های پستان‌داران، آن هم تا زمانی که دندان در‌نیاورده‌اند. گوساله رشدی سریع دارد. شاخ و سم دارد و جمجمه‌ای کوجک. برعکس انسان رشدی آهسته و جمجمه‌ای وسیع دارد. طول عمر ما با طول عمر گاو متفاوت است. بدون شک این ماده برای بدن انسان در نظر گرفته نشده است. بخصوص که الان که انسان از شیر حیواناتی استفاده می‌کند که خود نیز بیمار هستند.

نخستین چیزی که درباره شیر می‌توان گفت این است که هیچ حیوان پستانداری در طبیعت بعد از دوران نوزادی شیر مصرف نمی‌کند آن هم شیر جانداران دیگر را. این کار غیر طبیعی را فقط انسان انجام می‌دهد و این می‌تواند ما را به فکر فرو ببرد که آیا خوردن شیر کار درستی است؟
شیر طبیعی در اصل یک ماده‌ی غذایی خالص و ناب است که برای نوزاد همان حیوان پستاندار بهترین غذاست بر اساس این قائده در انسان تغذیه با شیر مادر باید در حدود یک تا یک و نیم سال اول زندگی مورد استفاده قرار گیرد و پس از آن آنزیم‌های هضم شیر از بدن انسان خارج می‌شود. با این وجود بسیاری از افراد بالغ فکر می‌کنند شیر حیوانی دیگر برای سلامتی‌شان مفید بوده و باید برای ساخت استخوان‌های محکم آن را مصرف کنند.
در واقع شیری که امروزه ما در دسترس داریم با شیر در حالت طبیعی آن بسیار متفاوت است. بیایید نگاهی به این تفاوت‌ها بیاندازیم:
ما غذای گوساله‌ها را می‌دزدیم! به همین خاطر وقتی گوساله‌ای بدنیا می‌آید او را بلافاصله از مادر جدا می‌کنند. این عمل مادر را دچار اضطراب و پریشانی می‌کند. و مادر تا مدتها به دنبال گوساله می‌گردد و ناله می‌کند. این شرایط استر‌س‌زا و دلایل بسیار دیگر حیوان را مستعد ابتلاء به بیماری‌های مختلف می‌کند. از اینجا به بعد داروها وارد عمل می‌شوند. پنی‌سیلین و دیگر آنتی‌بیوتیک‌ها، هورمون‌های رشد و… برای جلوگیری از بیماری‌ها و افزایش محصول تجویز می‌شوند و با این کار اولین قدم برای آلودگی شیر برداشته می‌شود. پس از آلودگی حالا نوبت به پاستوریزه کردن شیر می‌رسد تا آن را از وضعیت بد نجات دهند. شیر را در دمای ۷۱ تا ۷۶ درجه می‌جوشانند تا میزان میکروب‌های آن کمتر از ۲۰هزار باکتری به ازای هر میلیمتر شیر باشد. این عمل نه تنها همه آنزیم‌های باارزش، مواد مغذی و باکتری‌های مفید شیر را تخریب می‌کند، بلکه ساختمان مولکولی پروتئین شیر را نیز به هم می‌ریزد و بدین ترتیب هضم و گوارش آن را مشکل‌تر ساخته باعث ایجاد عنصری بنام Xanthoine Oxidase شده که گفته می‌شود عامل اصلی تسلب شرایین است.

علاوه بر نکاتی که ذکر شد شیر بطور کل برای سلامتی مضر است:

• هرچقدر بیشتر شیر بخوریم بیشتر دچار کمبود کلسیم می‌شویم. مانند دیگر محصولات حیوانی شیر pH خون را اسیدی می‌کند و نه تنها باعث جذب کلسیم در بدن نمی‌شود بلکه باعث دفع آن از طریق ادرار می‌گردد.

• دانشمندان دانشگاه هاروارد مطالعاتی بر روی زنان در طول ۱۸ سال انجام دادند و متوجه شدند زنانی که در طول این دوران بیشتر شیر نوشیدند الزاما دارای استخوان‌های محکم‌تر و مقاوم‌تری نشدند.
• مصرف شیر با ایجاد بیماری‌های خود ایمنی بدن از جمله دیابت در ارتباط است.

• کشورهایی که مصرف شیر آن‌ها از دیگر کشورها بالاتر است (مانند کشورهای اروپایی) در مقایسه با کشورهای دیگری که لبنیات کمتری مصرف می‌کنند (مانند کشورهای چین و ژاپن) سرطان پروستات بیشتری دارند. مطالعات روی مردانی که در روز دو لیوان شیر مصرف می‌کردند و مردانی که شیر بسیار کمی می‌نوشیدند نشان داد مصرف شیر مردان را ۳۴درصد بیشتر در معرض ابتلا به سرطان پروستات قرار می‌دهد.

• شیر حاوی مقادیر قابل توجهی هورمون رشد برای گوساله‌ی ۳۰۰ کیلویی است که برای بدن ما مناسب نیستند. مطالعات نشان داده هورمونی به نام IGF typ1 در شیر گاو وجود دارد که مستقیما با رشد و گسترش تومورهای سرطانی در ارتباط است. اگر این هورمون را روی یک تومور سرطانی قرار دهند به سرعت شروع به رشد می‌کند.

• از مدت‌ها پیش مشخص شده که نوشیدن مقادیر خیلی زیاد شیر گاو موجب کمبود آهن و کم‌خونی در نوزادان می‌شود.

• برمبنای مقاله‌ای که در «American Journal of Clinical Nutrition» در سال ۱۹۷۹ به چاپ رسید آلرژی‌هایی که به واسطه‌ی شیر بوجود می‌آیند محدود به دوران کودکی یا نوزادی نیستند، بلکه در دوران بزرگسالی نیز به تناوب مشاهده می‌شوند. علائمی همچون احتقان بینی، تب یونجه، آسم، درد در گوش میانی، سردرد، سرگیجه، حملات تشنجی، خستگی، احساس کشیدگی یا فشار در بدن، یبوست، اسهال، گاز معده، استفراغ توأم با خونریزی، کاهش اشتها، کولیت، ورم و آلرژی‌های پوستی از این دست هستند. نکته مهم این است که آلرژی‌هایی که توسط شیر به وجود می‌آیند همواره بلافاصله پس از نوشیدن شیر یا خوردن غذاهای حاوی لبنیات مشاهده نمی‌شوند. به همین دلیل است که شیر در ایجاد آلرژی در مظان اتهام قرار نمی‌گیرد.

• در کسانی که زخم روده دارند، شیر از جمله اولین مواد غذایی مؤثر در ایجاد بیماری یا تشدید آن است.

• لبنیات موجب تشکیل بلغم در بدن می‌شود. بلغم مسائل زیادی از جمله اضافه وزن، آبریزش بینی، گلودرد، مشکلات سینوسی و سرفه همراه با خلط زیاد به وجود می‌آورد.

• آنزیم‌های لازم برای شکستن و هضم شیر «رنین» Rennin و «لاکتوز» Lactose هستند که در بیشتر افراد این آنزیم‌ها پس از سه سالگی دیگر وجود ندارند.

• در تمام انواع شیر عنصری به نام «کازئین» ‌Casein وجود دارد، اما شیر گاو ۳۰۰ برابر بیش از شیر انسان حاوی کازئین است. این مقدار بسیار زیاد برای تقویت استخوان‌های گوساله ضرورت دارد. کازئین در بدن دلمه می‌شود و ماده‌ای متراکم، دشوار هضم و سفت بوجود می‌آورد که با دستگاه هاضمه چهارقسمتی خود حیوان سازگاری دارد. دستگاه گوارش انسان با گاو متفاوت است و به همین دلیل پس از خوردن شیر، این توده کازئین بار زیادی بر دستگاه گوارش او وارد می‌آورد.

• یک نشریه معتبر پزشکی انگلیس به نام «لنست» The Lancet مقاله‌ای با عنوان «از گاوها حذر کنید» چاپ کرد. این مقاله به شرح چگونگی آلوده بودن یک نمونه شیر پاستوریزه که همچنان حاوی ویروس نوع C گاوی بود، می‌پرداخت. این ویروس نوعی سرطان خون در گوساله به وجود آورده بود. این شیر به گروهی از بچه شامپانزه‌ها داده شد و ۳۳درصد آن‌ها به این بیماری مبتلا شده و مردند. تا پیش از آن سرطان خون هرگز در شامپانزه‌ها مشاهده نشده بود. دکتر «هنری لمون» Henry Lemon از انستیتوی تحقیقات سرطان در دانشگاه نبراسکا متذکر می‌شود که بین سرطان خون در انسان و گاو ارتباطی معنادار وجود دارد.

 دو دانشمند به نام‌های دکتر «برنارد آگرانوف» Bernard Agranoff و دکتر «دیوید گلدبرگ» David Goldberg از دانشگاه میشیگان نیز معتقدند که بیماری ام اس با نوشیدن شیر در ارتباط است. مطالعات آن‌ها حدود ۲۶هزار بیمار مبتلا به ام اس در ایالات متحده و نیز ۲۱ ملیت را دربر می‌گرفت.

• هورمون‌های زنانه و بسیاری مواد هورمونی دیگر اغلب به گاوها خورانده می‌شوند. در گاوها با دادن «تیروکسین» Thyroxin یا «تیروگلوبولین» Thyroglobulin حجم شیر تا ۳۰درصد افزایش می‌یابد که البته رسوبات آن در شیر باقی می‌ماند.

• برای جذب کلسیم به شیر ویتامین D اضافه می‌کنند. این کار عاقلانه نیست چرا که بدن در روز نباید بیش از ۴۰۰واحد ویتامین D مصرف کند. ویتامین ‌D اضافه شده به شیر در مقادیر زیاد موجب کاهش منیزیوم در ماهیچه‌های قلب و در نتیجه موجب ضربان سریع یا لرزش قلب می‌شود. همچنین سختی استخوان‌ها، ایجاد رسوبات کلسیم در کلیه و عقب‌ماندگی ذهنی شدید هنگام تولد، همگی ناشی از مصرف ویتامین ‌D با دوز بسیار بالا گزارش شده‌اند.

 مقادیر زیاد ویتامین D باعث سفت شدن رگ‌ها و رسوبات غیرعادی در بافت‌های بدن و مفاصل (ورم مفاصل) می‌شود. این ویتامین هورمون قدرتمندی است و بدن ما به میزان خیلی زیاد آن نیازی ندارد. به دلیل کمیابی این ویتامین در  غذاها چنین به نظر می‌رسد که طبیعت مقرر کرده بدن ما مقدار لازم آن را از طریق نور خورشید تأمین کند و نه از طریق غذاهای غنی شده با ویتامین ‌D.