عفونت هاي دستگاه ادراري در اثر ميکروارگانيسم هاي بيماريزا در مجاري ادراري ايجاد مي شود، که مجاري ادراري شامل:
- کليه ها
- حالبها
- مثانه
- پيشابراه
همه اين قسمتها و يا فقط قسمتي از مجاري ادراري مي تواند عفوني شود.عفونت درمان نشده مي تواند به خون منتشر شود و باعث عفونت خون میشود.
عفونت ادراری چگونه اتفاق می افتد:
عفونت مجاری ادراری بوسیله باکتریها ایجاد می شود.این باکتریها می توانند باعث:
-عفونت کلیه ها(پیلونفریت)
-عفونت مثانه(سیستیت)
-عفونت پیشابراه
بطور طبیعی مجرای ادراری عاری از هر باکتری است.باکتریهایی که باعث این عفونت میشوند اغلب ازرکتوم و یا واژن به پیشابراه و سپس به کلیه یا مثانه منتشر می شود.این اختلالات بیشتر درخانم ها به علت کوتاه بودن پیشابراه است که به باکتریها این اجازه را می دهد که به آسانی به سمت بالا حرکت کنند.و همینطور بعضی اوقات باکتریها از قسمت های دیگر بدن به دستگاه ادراری منتشر می یابند.
عوامل خطر برای عفونت مجاری ادراری:
-انسداد مجاري ادراري :مثل سنگ كليه،كه باعث انسداد در جريان ادراري از كليه به مثانه مي شود.
- شرايط مساعد کننده:مثل مبتلايان به ديابت و يا هر مسئله اي که باعث ضعيف شدن سيستم ايمني شود.
- ناتواني در تخليه کامل مثانه،اگر ادرار در مثانه باقي بماند ،باکتريهاي کمي که در داخل مثانه هستند مي توانند رشد کنند و باعث عفونت شوند.
- استفاده از مجاري ادراري:مثل کاتتريزاسيون و پروسيجرهاي سيستوسکوپي
- التهاب يا سائيدگي مخاط پيشابراه
- زنان يائسه
- زنان باردار
- زناني که از لحاظ جنسي فعال بوده و داراي يک پارتينر جنسي جديد شده اند.
تظاهرات باليني:
علائم عفونت ادراري شامل:
- شب ادراري(بيدار شدن در شب بخاطر ادرار کردن)
- تکرر ادرار
- احساس فوريت در ادرار
- دفع دردناک يا سوزش ادرار
- احساس درد در ناحيه لگن ،پشت يا پهلوها، و يا احساس درد در معده
- تغيير کردن رنگ ادرار
- احساس تب و لرز
- تهوع و استفراغ
- تغيير در حجم ادرار
- درد در طول مقاربت
روش هاي تشخيصي:
تشخيص عفونت بر اساس علائم و آزمايشات انجام شده فرد مي باشد.اين آزمايشات ممکن است شامل يک معاينه لگن باشد.همينطور فرد بايد از نظر تندرنس در ناحيه مثانه و کليه چک شود.يک نمونه ادرارجهت بررسي از نظر باکتري و چرک از فرد گرفته مي شود.اگر عفونت همچنان پايدار ويا علائمي از عفونت بعد از درمان وجود داشته باشد ،اين آزمايشها ممکن است انجام شود:
- پيلو گرافي داخل وريدي
- اسکن اولتراسوند
- سيستوسکوپي
درمان:
درمالن ايده ال براي عفونت دستگاه ادراري استفاده از آنتي بيوتيک ها است که به شکل مؤثري باکتريهاي موجوددر مجاري ادراري را از بين برده ضمنا کمترين تاثير را روي فلور طبيعي واژن و روده دارد.براي عفونت هاي بدون عارضه ،رژيم هاي درماني يك دوزي و يا رژيم هاي درماني 10-3 روزه استفاده مي شود.براي عفونت هاي مزمن يا عفونت هايي كه دوباره عود مي كنند از رژيم هاي درماني طولاني مدت استفاده مي شود.صرف نظر از رژيم دارويي تجويز شده ،به بيمار آموزش داده مي شود كه حتي در صورت برطرف شدن علائم تمام دوزهاي تجويز شده را مصرف كند.
«فنازوپريدين»يك نوع مسكن ادراري است كه ممكن است به منظور تسكين نارحتي تو‌‌ام با عفونت در كنارآنتي بيوتيكها شود(اين دارو باعث نارنجي شدن رنگ ادرار مي شود).اگر عفونت درمان نشود،ممكن كليه را درگير و يا در خون منتشر شود كه در صورت انتشار در خون،مي تواند باعث مرگ فرد شود.همچنين اگر فردي عفونت شديد كليه داشته باشد،بايد در بيمارستان چند روزي بستري و آنتي بيوتيك وريدي دريافت می كند.
راههاي خود مراقبتي:
- پيگيري برنامه درماني
- افزايش مصرف مايعات روزانه،خصوصا آب
- در صورت وجود تب:
استراحت كنيد،اگر درجه حرارت بدنتان بيشتر از 38 درجه سانتيگراد است.و بعد ازبر طرف شدن تب باز مي توانيد فعاليت خود را آغاز كنيد.
جهت كنترل تب مي توانيد آسپرين و يا استامينوفن استفاده كنيد.
- از كمپرس آب گرم جهت رفع اسپاسم عضلاني مي توانيد استفاده كنيد.
- اگر علائم عفونت دو روز و يا بيشتر از دو روز ادامه داشت،و يا علائمي نظير خستگي ،تهوع، استفراغ يا خارش داشته باشيد به پزشك اطلاع دهيد.
-دفع ادرار مكرر ورعايت معيارهاي بهداشتي
راههاي پيشگيري از عفونت:
شما مي توانيد از عفونت پيشگري كنيد،اگر شما:
- نوشيدن كافي آب وساير آشاميدني ها
- دفع ادرار پس از احساس دفع
- تميز كردن ناحيه پرينه با حركات از جلو به عقب،پس از هر بار اجابت مزاج
-عد م استفاده از لوازم آرايشي محرك در ناحيه واژينال
- دفع فوري ادرار پس از مقاربت جنسي
- تخليه كامل مثانه در هنگام ادرار كردن
-مصرف يك دوزي يك آنتي بيوتيك خوراكي بعد از مقاربت جنسي
